Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010
τα προιοντα μας που παρασκευαζουμε με αγνα υλικα ειναι τα εξης:χυλοπιτες,λαζανια,λαζανακι,κριθαρακι,τραχανας γλυκος-ξυνος,τραχανας σταρενιος,βιδακι,ριγκατονι,καμπανουλα,χτενακι και ολικης αλεσεως διαιτης.
τα προιοντα μας παρασκευαζονται και τριχωμα και ειναι τα εξης:
1)βιδα
2)κοχυλι
3)λαζανι
4)χτενακι
5)ριγκατονι
6)καμπανουλα
τα προιοντα μας παρασκευαζονται και τριχωμα και ειναι τα εξης:
1)βιδα
2)κοχυλι
3)λαζανι
4)χτενακι
5)ριγκατονι
6)καμπανουλα
Τρίτη 3 Αυγούστου 2010
Η ιστορία των ζυμαρικών
Η καταγωγή των ζυμαρικών είναι μία πολύπλοκη ιστορία με πολλούς μύθους και αντιφάσεις. Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος ότι τα ζυμαρικά έφερε στην Ιταλία ο Μάρκο Πόλο με την επιστροφή του από την Άπω Ανατολή τον 13ο αιώνα απορρίπτεται πλέον από τους μελετητές.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη "λάγανον" περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες. Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., και μετονομάστηκε σε "laganum" στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
Το 1700 υπήρχαν στην Νάπολη κάπου 60 καταστήματα που πουλούσαν ζυμαρικά, τα οποία έφτασαν τα 280 το 1785. Το κλίμα της Νάπολης ήταν ιδανικό για την σωστή αποξήρανση των μακαρονιών τα οποία άπλωναν σε ξύλινες βέργες στον ήλιο να στεγνώσουν σε κάθε γωνιά της πόλης.
Σύντομα αρχίζουν να λειτουργούν και τα πρώτα εργοστάσια ζυμαρικών.
Τα ζυμαρικά μέχρι τότε συνδυάζονταν κυρίως με πιπέρι και τυρί. Με την εισαγωγή της ντομάτας από τον Νέο Κόσμο αρχίζουν γύρω στο 1800 να εμφανίζονται και οι πρώτες σάλτσες ντομάτας για ζυμαρικά, που ήταν κυρίως ντομάτες που βράζονταν με αλάτι και βασιλικό και σύντομα αρχίζει να χρησιμοποιείται το πιρούνι με τα 4 δόντια το οποίο μπορεί να μεταφέρει με λιγότερες απώλειες τα ζυμαρικά από το πιάτο στο στόμα.
Η όλη διαδικασία παραγωγής των ζυμαρικών αρχίζει περί τα τέλη του 19ου αιώνα να αυτοματοποιείται και να απλώνεται όχι μόνο σε ολόκληρη την Ιταλία αλλά και σε όλο τον κόσμο γενικότερα, και αρχίζουμε πλέον να μιλούμε για την Βιομηχανία Ζυμαρικών.
Σήμερα, τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα βασικά διατροφικά προϊόντα πολλών λαών και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες απολαμβάνουν τις φημισμένες παραδοσιακές Ιταλικές συνταγές αλλά και χιλιάδες παραλλαγές, προσαρμοσμένες στις ιδιομορφίες και τα γούστα της κάθε χώρας.
Πώς γίνονται τα ζυμαρικά
Τα ζυμαρικά γίνονται με την ανάμιξη σιμιγδαλιού και νερού, χωρίς την προσθήκη οποιοδήποτε συντηρητικών ή χρωστικών ουσιών. Το σιμιγδάλι είναι το αποτέλεσμα της άλεσης του σκληρού σιταριού ( durum wheat ). Το σιμιγδάλι αναμιγνύεται με νερό και ανακατεύεται μέχρι να γίνει ζύμη. Σε αυτό το στάδιο προστίθενται αγνά υλικά όπως αυγά,γάλα, ντομάτα, ή σπανάκι για είδη όπως τα τρικολόρε, τα λαζάνια ή ταλιατέλλες.με αγνά υλικά
Η ζύμη ζυμώνεται σε κενό αέρος μέχρι να γίνει ομοιόμορφη και στη συνέχεια περνά με πίεση μέσα από τα διάφορα καλούπια, τα οποία καθορίζουν και το σχήμα των ζυμαρικών
Τα ζυμαρικά στη συνέχεια περνούν μέσα από παστεριωτές σε θερμοκρασίες 80 - 90 βαθμών Κελσίου, όπου εξολοθρεύονται οιουδήποτε είδους μικρόβια.
Αφού αποξηρανθούν,τα ζυμαρικά μας μπαίνουν στις αυτόματες πακεταριστικές μηχανές όπου ζυγίζονται και πακετάρονται σε πακέτα από υλικό κατάλληλο για τρόφιμα. Η όλη διαδικασία από την ζύμωση των πρώτων υλών μέχρι και τη συσκευασία του τελικού προϊόντος σε πακέτα γίνεται αυτόματα και χρειάζεται, ανάλογα με το σχήμα, από 6 έως και 24 ώρες για να συμπληρωθεί.
Τα ζυμαρικά μας έχουν διάρκεια ζωής πολύ μεγαλύτερη από τα δύο χρόνια που αναγράφεται συνήθως στα πακέτα, φτάνει να φυλάσσονται κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες φύλαξης, δηλαδή σε δροσερό και ξηρό μέρος.
Το εργαστήριο ζυμαρικών (το παραδοσιακό)Σουλελε Πηνελόπη, με έδρα την κάτω Αχαΐα Άρατου και β.Aσημακοπούλου 52 ζητά συνεργάτες για προώθηση παραδοσιακών προϊόντων στους νομούς Ζακύνθου,Αχαΐας,Κεφαλλονιάς,Κέρκυρας,ηλείας,Αιτωλοακαρνανίας και βόρεια ελλάδα για περισσότερες πληροφορίες οπώς καλέστε στα παρακάτω τηλέφωνα:2693024407,6942820017
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ <ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ>ΣΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΜΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΣΟΥΛΕΛΕ Ι.ΠΗΝΕΛΟΠΗ)
Η καταγωγή των ζυμαρικών είναι μία πολύπλοκη ιστορία με πολλούς μύθους και αντιφάσεις. Ο ευρύτατα διαδεδομένος θρύλος ότι τα ζυμαρικά έφερε στην Ιταλία ο Μάρκο Πόλο με την επιστροφή του από την Άπω Ανατολή τον 13ο αιώνα απορρίπτεται πλέον από τους μελετητές.
Η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη των ζυμαρικών χρονολογείται γύρω στο 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα, όπου η λέξη "λάγανον" περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία έκοβαν σε λωρίδες. Η ζύμη αυτή μεταφέρθηκε και στην Ιταλία από τους πρώτους Έλληνες έποικους γύρω στον 8ο αιώνα π.χ., και μετονομάστηκε σε "laganum" στα λατινικά, τα σημερινά Λαζάνια.
Το 1700 υπήρχαν στην Νάπολη κάπου 60 καταστήματα που πουλούσαν ζυμαρικά, τα οποία έφτασαν τα 280 το 1785. Το κλίμα της Νάπολης ήταν ιδανικό για την σωστή αποξήρανση των μακαρονιών τα οποία άπλωναν σε ξύλινες βέργες στον ήλιο να στεγνώσουν σε κάθε γωνιά της πόλης.
Σύντομα αρχίζουν να λειτουργούν και τα πρώτα εργοστάσια ζυμαρικών.
Τα ζυμαρικά μέχρι τότε συνδυάζονταν κυρίως με πιπέρι και τυρί. Με την εισαγωγή της ντομάτας από τον Νέο Κόσμο αρχίζουν γύρω στο 1800 να εμφανίζονται και οι πρώτες σάλτσες ντομάτας για ζυμαρικά, που ήταν κυρίως ντομάτες που βράζονταν με αλάτι και βασιλικό και σύντομα αρχίζει να χρησιμοποιείται το πιρούνι με τα 4 δόντια το οποίο μπορεί να μεταφέρει με λιγότερες απώλειες τα ζυμαρικά από το πιάτο στο στόμα.
Η όλη διαδικασία παραγωγής των ζυμαρικών αρχίζει περί τα τέλη του 19ου αιώνα να αυτοματοποιείται και να απλώνεται όχι μόνο σε ολόκληρη την Ιταλία αλλά και σε όλο τον κόσμο γενικότερα, και αρχίζουμε πλέον να μιλούμε για την Βιομηχανία Ζυμαρικών.
Σήμερα, τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα βασικά διατροφικά προϊόντα πολλών λαών και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες απολαμβάνουν τις φημισμένες παραδοσιακές Ιταλικές συνταγές αλλά και χιλιάδες παραλλαγές, προσαρμοσμένες στις ιδιομορφίες και τα γούστα της κάθε χώρας.
Πώς γίνονται τα ζυμαρικά
Τα ζυμαρικά γίνονται με την ανάμιξη σιμιγδαλιού και νερού, χωρίς την προσθήκη οποιοδήποτε συντηρητικών ή χρωστικών ουσιών. Το σιμιγδάλι είναι το αποτέλεσμα της άλεσης του σκληρού σιταριού ( durum wheat ). Το σιμιγδάλι αναμιγνύεται με νερό και ανακατεύεται μέχρι να γίνει ζύμη. Σε αυτό το στάδιο προστίθενται αγνά υλικά όπως αυγά,γάλα, ντομάτα, ή σπανάκι για είδη όπως τα τρικολόρε, τα λαζάνια ή ταλιατέλλες.με αγνά υλικά
Η ζύμη ζυμώνεται σε κενό αέρος μέχρι να γίνει ομοιόμορφη και στη συνέχεια περνά με πίεση μέσα από τα διάφορα καλούπια, τα οποία καθορίζουν και το σχήμα των ζυμαρικών
Τα ζυμαρικά στη συνέχεια περνούν μέσα από παστεριωτές σε θερμοκρασίες 80 - 90 βαθμών Κελσίου, όπου εξολοθρεύονται οιουδήποτε είδους μικρόβια.
Αφού αποξηρανθούν,τα ζυμαρικά μας μπαίνουν στις αυτόματες πακεταριστικές μηχανές όπου ζυγίζονται και πακετάρονται σε πακέτα από υλικό κατάλληλο για τρόφιμα. Η όλη διαδικασία από την ζύμωση των πρώτων υλών μέχρι και τη συσκευασία του τελικού προϊόντος σε πακέτα γίνεται αυτόματα και χρειάζεται, ανάλογα με το σχήμα, από 6 έως και 24 ώρες για να συμπληρωθεί.
Τα ζυμαρικά μας έχουν διάρκεια ζωής πολύ μεγαλύτερη από τα δύο χρόνια που αναγράφεται συνήθως στα πακέτα, φτάνει να φυλάσσονται κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες φύλαξης, δηλαδή σε δροσερό και ξηρό μέρος.
Το εργαστήριο ζυμαρικών (το παραδοσιακό)Σουλελε Πηνελόπη, με έδρα την κάτω Αχαΐα Άρατου και β.Aσημακοπούλου 52 ζητά συνεργάτες για προώθηση παραδοσιακών προϊόντων στους νομούς Ζακύνθου,Αχαΐας,Κεφαλλονιάς,Κέρκυρας,ηλείας,Αιτωλοακαρνανίας και βόρεια ελλάδα για περισσότερες πληροφορίες οπώς καλέστε στα παρακάτω τηλέφωνα:2693024407,6942820017
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ <ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ>ΣΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΜΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΣΟΥΛΕΛΕ Ι.ΠΗΝΕΛΟΠΗ)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)